Bir karanlık görüyorum, her yeri kaplayan. Kapalı kapılar görüyorum, ardında çıkış bırakmayan. Üç tane çocuk görüyorum, hayatları zor olan. Ve soruyorum kendime ”Gördüklerim gerçek mi?” diye. Anlıyorum ki benim gördüklerim sadece hayatın yüzeyi, Sergio Larrain’nin dünyasının yüzeyi.
Add comment